پرسش:

سلام علیکم.
میگن اگه غیبت حرام و گناهه چرا خداوند در قرآن جریان حضرت یوسف و زلیخا را بازگو فرموده در حالی که ما اطلاع و علم به ماجرا نداشتیم.پاسخ این حرف چیه؟

پاسخ:

علیکم السلام

در تعریف غیبت در دانش فقه و اخلاق بیان شده است: غیبت بیان کردن امری پنهانی درباره شخصی است در پشت سر او به گونه‌ای که موجب ناراحتی و ناخشنودی او بشود، بنابراین در مواردی که شخصی به شکل آشکارا و غیر مخفی، گناهی را مرتکب شده باشد، بیان آن غیبت نخواهد بود.

در داستان حضرت یوسف علیه السلام، در قرآن کریم روشن شده که هوسرانی زلیخا مساله‌ی مخفی و پنهان نبوده است بلکه همه جا گناهکاری او مشهور و داستان خاص و عام شده بود، بلکه خود زلیخا اهداف و نیت خود را برای دیگران بیان می‌کرده است:

1. وقتی که زلیخا پیراهن یوسف را از پشت پاره کرد، کودکی از قصر فرعون به اذن الهی به سخن درآمد و بی‌گناهی یوسف و خیانتکاری زلیخا را آشکار کرد. بنابراین داستان در قصر عزیز مصر و به تبع در کوچه و بازار مشهور شده بود.

2. چون این رسوایی همه جا پیچیده شده بود، زلیخا خواست برای کار خود توجیه بیاورد و زنان مصر را به مجلسی دعوت کرد و یوسف را در آن مجلس وارد کرد. بنابراین این داستان پنهان نمانده بود.

3. هنگامی که زلیخا زنان اشراف مصر را جمع کرده و یوسف را به آن جمع وارد کرد، بعد از آن که زنان مصر دستان خود را به جای ترنج بریدند به صراحت در مقابل زنان (که به شکل طبیعی این واقعه را برای همه تعریف می‌کنند) اعلام کرد که اگر یوسف به خواسته زلیخا تن ندهد و پاکدامنی بورزد او را به زندان خواهد انداخت. در این مجلس زلیخا هم به گناه خود اعتراف کرد و هم یوسف را تهدید به زندان کرد.

4. هنگامی که یوسف پیامبر از زندان آزاد شد، زلیخا رسماً به گناه خود اعتراف کرد و گفت: اکنون حق به خوبی آشکار شد، من [بودم که] از او درخواست کام جویی کردم، یقیناً یوسف از راستگویان است.

در نتیجه نقل این داستان با شیوه عفیفانه و فصیح و بلیغ همچنین با استفاده درس‌ها و عبرت‌های اخلاقی نابی که قرآن کریم از این داستان مشهور و تاریخی، بیان کرده است نه تنها غیبت کردن به شمار نمی‌رود بلکه از نمونه‌های تربیت اخلاقی جامعه است.